Φόσμπερι Φλοπ» … έτσι λέγεται η κυρίαρχη τεχνική στο άλμα εις ύψος, με την οποία ο αθλητής περνά με την πλάτη πάνω από την μπάρα. Η εν λόγω τεχνική, ή αλλιώς παλμός, που ήρθε για να αντικαταστήσει την μέχρι τότε επικρατούσα του «Στραντλ» (ψαλίδι), πήρε το όνομά της από τον εμπνευστή και χρυσό Ολυμπιονίκη του 1968, Αμερικάνο Ντικ Φόσμπερι σε μια ιστορική στιγμή που μπορείτε να απολαύσετε εδώ
Όχι, δεν είστε σε λάθος ενότητα, το άρθρο που διαβάζετε είναι εξόχως πολιτικό και ουδεμία σχέση έχει με την στήλη του αθλητισμού. Με την άδειά σας, ας συνεχίσουμε.
Η συγκεκριμένη τεχνική που λέτε, χωρίζεται σε 4 φάσεις, φόρα, εκτίναξη, υπερπήδηση του πήχη και προσγείωση.
Συνοψίζοντας, ένας επιτυχημένος άλτης του ύψους θα χρειαστεί ταχύτητα στο sprint, δύναμη ταχύτητας και ικανότητα στην εκτίναξη. (Πηγή : http://www.stivoz.com)
Η δική μας πολιτική σκηνή, δεν είχε ποτέ κάποια σχέση με το εν λόγω άθλημα και αυτό είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Κατά καιρούς όμως και πάντα με βάση τα λεγόμενα των εκατέρωθεν κακεντρεχών πολιτικών αντιπάλων, το πολιτικό μας προσωπικό είχε να επιδείξει ικανότητες στις παρακάτω γυμναστικές ασκήσεις και λοιπά ψυχαγωγικά θεάματα:
-Έρπειν μετά βδελυγμίας
-Οσφυκαμψία μετά παρρησίας
-Ταχυδακτυλουργία και λοιπά λογιστικά τρικ εν μέσω αποθεώσεως
-Ποδήλατο, κανόε-καγιάκ
-Πήδημα ανάμεσα από φλεγόμενα στεφάνια μετά απελπισίας σε συνδυασμό με νούμερο από φώκια-ζογκλέρ.
Ο σοφός λαός μας όμως, ένεκα των απαιτητικών γυμναστών που ενέσκηψαν επίμονα τα τελευταία χρόνια στην περίπτωσή του, οι οποίοι με εμμένουσα αγάπη και αλληλεγγύη επέμειναν να μεριμνούν για την πνευματική και σωματική του υγεία, διέγνωσε έγκαιρα την ανάγκη για την αναζήτηση πολιτικού προσωπικού με υψηλή αθλητικότητα και πνεύμα πρωταθλητή.
Και μπορεί στο πρώτο να ατύχησε, στο δεύτερο όμως δικαιώθηκε απόλυτα από την επιλογή του νέου μας Πρωθυπουργού, του Αλέξη Τσίπρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ποτέ δεν υπαινίχθηκε την παραμικρή ενασχόληση με τον αθλητισμό, πέραν της οπαδικής, υπερθεμάτισε όμως σε ό,τι αφορούσε την ετοιμότητα και την βεβαιότητα πως θα μπορέσει να ανταπεξέλθει με ευκολία σε όποια γυμνάσια απαιτηθούν, αν βέβαια απαιτηθούν.
Ήταν τέτοια η βεβαιότητά του ιδίου για τις δυνατότητές του που, με την ανάληψη των νέων του καθηκόντων, στο αρχικό αίτημα των γυμναστών του για μια στιγμιαία, ανεπαίσθητη κυβίστηση σε στρώμα, αρνήθηκε μεγαλοφώνως, ζητώντας εμφατικά να απομακρυνθεί το θλιβερό μέσο απορρόφησης που απευθύνεται σε μαθητούδια και μαλθακούς ερασιτέχνες.
Μια βεβαιότητα και ένα πνεύμα πρωταθλητή που παρέμειναν ακμαιότατα και στα επακόλουθα αιτήματα των γυμναστών στους μήνες που θα ακολουθούσαν, όσο και να ανέβαινε ο βαθμός δυσκολίας.
Και όταν οι γυμναστές, αλλά και ο κόσμος άρχισαν πια έκδηλα να αγωνιούν για την αθλητική του ικανότητα και συνάμα προθυμία να εκτελέσει την άσκηση, όπως επίσης και τον ολοένα και αυξανόμενο βαθμό δυσκολίας, ο νεόκοπος Πρωθυπουργός απεύθυνε κάλεσμα στον λαό να αποφασίσει αν θα αρκούνταν στα θλιβερά γυμνάσια μαθητικού επιπέδου ή αν θα επιθυμούσε ο ίδιος, αλλά και η χώρα ολόκληρη να αναβαθμιστεί απευθείας σε πρωταθληματικό επίπεδο, σε ένα επίπεδο που θα ήταν και η ίδια υπερήφανη για τον Πρωθυπουργό της και της επιδόσεις του.
Και ο λαός συνετάχθη τω Αλέξη (συνεταξάμην) και απετάχθη τοις Ευρωπαίοις (απεταξάμην), δίνοντας 62% βεβαιότητας στην είσοδο την χώρα μας στον πρωταθλητισμό.
Και έτσι λοιπόν φτάσαμε από την απλή κυβίστηση σε στρώμα – γνωστό και ως κουτρουβάλημα – στο άλμα εις ύψος και την τεχνική «Φόσμπερι Φλοπ».
Ο πήχης, κύριε Πρωθυπουργέ, βρίσκεται σήμερα στα 120 (εκατοστά, βουλευτές, ό,τι προτιμάτε) και όπως είχατε απαιτήσει, έχει αφαιρεθεί και το στρώμα.
Από την πλευρά ενός απλού πολίτη που αγωνιά, θεώρησα χρησιμότερη αυτή την σύντομη επεξήγηση της τεχνικής, με την ελπίδα πως θα πάρετε την απόφαση να κάνετε το άλμα και την προσωπική σας υπέρβαση μαζί του.
Απ’ ό,τι υπέπεσε στην αντίληψή μου, έχετε ήδη κάνει την πρώτη σας απόπειρα, κατά την οποία δοκιμάσατε την φόρα και ελαφριά την εκτίναξη.
Σας έχουν μείνει δύο ακόμα και στην δεύτερη θα πρότεινα, αν τελικά δεν είναι ολοκληρωμένη, να δοκιμάσετε το σημείο της εκτίναξης προς τον πήχη, ώστε στην τελευταία να έχετε μετρήσει τις δυνάμεις σας.
Είναι βέβαιο πως στερείστε προετοιμασίας και του απαιτούμενου μυϊκού τόνου με αποτέλεσμα, αν πάρετε την απόφαση να ολοκληρώσετε το άλμα να τραυματισθείτε. Θα δικαιώσετε όμως όσους σας πίστεψαν και περισσότερο από όλους τον ίδιο σας τον εαυτό για τις αποφάσεις που μας έφεραν εδώ.
Και ειλικρινά το ελπίζω να τα καταφέρετε ή έστω να αποτύχετε στην προσπάθεια.
Γιατί ο πήχης, όσο δεν υπερπηδάται ή πέφτει, έχει την τάση να ανεβαίνει και ψηλότερα και χωρίς να προλάβετε να το καταλάβετε, το επόμενο αγώνισμα στο οποίο και θα κληθείτε να μας εκπροσωπήσετε, θα είναι το επί κοντώ.
Ίσως ακόμα και χωρίς το ίδιο το κοντάρι.
Μάνος Χουρδάκης